ഇഷ്ടത്തോടെയെന്നും പൂജിച്ചൊരു
സൗഹൃദം, പ്രണയമായി വിടര്‍ന്നു
അരുതേയെന്നു കേഴുന്നു എന്‍ മാനസം.
ഹൃദയത്തില്‍ ആഴന്നിറങ്ങിയ
ആത്മപ്രണയത്തിന്‍ വേരുകള്‍ ഛേദിക്കാന്‍
നിന്‍ കരങ്ങള്‍ താങ്ങായി തരുമോ പ്രിയനേ
ഇനി ഒരു ജന്മത്തിലും നാം
അപരിചിതരാകുമോ എന്‍റെ പ്രണയമേ
മിഴിനീര്‍ വറ്റിയ എന്‍റെ മിഴികളിലേക്ക്
നീ ആഴന്നിറങ്ങരുതേ യെന്‍റെ പ്രണയമേ
പ്രിയനേ നിന്‍ മിഴികളിലെ നീലാലകളിലേക്ക്
എന്നെ വലിച്ചടിപ്പിക്കരുതെ..
നിന്‍ മിഴിനീരാല്‍ തീര്‍ത്ത
നീല സാഗരത്തിലെ നീലിമയിലേക്ക്
ഞാന്‍ താണു പോകുന്നു
പ്രാണവായു നിഷേധിക്കും
ആഴിലേക്ക് ഞാന്‍ താണു പോകുന്നു
താണു പോകുന്നു ,
എന്‍റെ പ്രണയമേ
നീയും അത്മഹുതി ചെയിതുവോ
No comments:
Post a Comment